Lofts in een oude lakenfabriek.
Plaats Schöntalstraße 3–7, 67433 Neustadt an der Weinstraße
Opdrachtgever Alte Tuchfabrik Entwicklung GmbH und Co. KG, Nalbach
Architect Hauser – Architektur Günter Hauser – AKS
Uitvoerend schildersbedrijf Heinrich Schmid GmbH & Co. KG, Mannheim
Op de grens tussen bossen en wijngaarden ligt in Neustadt an der Weinstraße een industrieel monument dat weg van alle drukte het stads- en het plattelandsleven verenigt. De architecten van Hauser zijn erin geslaagd om in deze oude lakenfabriek meer dan 50 appartementen te ontwerpen.
Lofts zijn in metropolen erg begeerd vastgoed. Want wonen en werken doe je nog het best in een oud fabrieksgebouw: eindeloos veel plaats, hoge, lichte ruimtes en sfeer in overvloed. Het zijn al lang niet meer alleen creatieve geesten die dergelijke projecten betrekken, maar ook heel gewone mensen – zowel jong als oud.
De Oehlert’sche lakenfabriek in Schöntal bei Neustadt an der Weinstraße is een industrieel monument in het groen. 50 jaar geleden werden in deze hallen voor de laatste keer garen gesponnen. Sinds kort leven hier stijlbewuste mensen, verdeeld over twee vleugels en ongeveer 50 appartementen tegenover de ruïne van de Wolfsburg.
Het hoofdgebouw is een 100 meter lange constructie met vijf beuken en vier niveaus met betonnen kolomrijen waarin de architect en projectontwikkelaar van Hauser Project uit Saarlouis verschillende soorten appartementen hebben ontworpen: met inachtneming van de voorschriften van monumentenzorg, met hoge energietechnische ambities en even veeleisend als stijlvol uitgevoerd.
Een combinatie van natuur en authentieke moderniteit, tegen een achtergrond van klassieke historische objectiviteit, ontstaat niet toevallig. Een dergelijke combinatie moet worden gecomponeerd. Het kleurconcept van de gerestaureerde oude lakenfabriek levert hieraan een belangrijke bijdrage. Maar kunnen we wel spreken van een kleurconcept als de hoofdkleur grijs alleen maar in verschillende tinten worden gevarieerd? De schilder Gerhard Richter heeft als geen ander met zijn oeuvre het grijs tot kleur van de hedendaagse kunst geridderd.
Het industriële karakter van de lofts wordt nog verder benadrukt door de combinatie van staal en witgeschilderd beton. Richter schilderde niet alleen figuratieve beelden grijs-in-grijs, maar hij schiep later ook radicaal abstracte, grijze, reflecterende panelen die als objecten in een reeks (“Acht grau”) net die architectuur becommentarieerden waarin ze telkens weer werden opgehangen.