Woonhuis, Wuppertal

Het herenhuis, gebouwd in 1964, kreeg ook een fascinerend nieuw gezicht in de loop van een energiesanering.

Voor het herontwerp stond het woongebouw ingeklemd tussen twee geornamenteerde vooroorlogse gevels aan de linker- en rechterkant.
 Het uiterlijk ervan - een broze, betegelde gevel - kwam overeen met dat van een typisch Duits opgevuld oorlogsgat. Als een functioneel gebouw met een liefdeloze geleding was het in verval geraakt en stond het in onflatteus contrast met de oude pracht en praal van zijn buren.

Na de sanering straalt de gevel een modern geïnterpreteerde trots en een geslaagde onafhankelijkheid uit, die goed tot hun recht komen tussen de twee aangrenzende gebouwen.
Het gebouw is zichtbaar uitgerekt. De beglazing van vloer tot plafond op de begane grond, de verdiepingsstroken en de ingehouden kleuraccentuering van de witte raamkozijnen in het grijze muurvlak geven de gevel een rustgevend ritme en duidelijk betere verhoudingen. Als herinnering aan de naburige monumentgevels werd de gebouwschil horizontaal gestructureerd door kroonlijsten onder de ramen. Het feit dat de donker gecontrasteerde gepleisterde basis bovendien is ontworpen met een verticale tandlijst is een ander opmerkelijk detail van het ontwerp.

Al met al laat dit gevelontwerp prachtig zien hoe de esthetische perceptie van een huis enorm kan worden versterkt door veranderende verhoudingen en een fijne geleding.